De Nationale Flirtdag

Flirten en sociaal contact in het tijdperk van smartphones en #metoo

We leven in een tijd waar romantisch contact tussen mannen en vrouwen en sociaal contact in het algemeen, aan het veranderen zijn...

Steeds vaker duiken we in onze mobiele telefoon en achter internet... We weten steeds meer wat er overal op de wereld gebeurt, maar hebben steeds minder contact met de mensen in onze omgeving.

Of het nu op het werk is, de mensen waarmee je op het perron wacht op de trein, of georganiseerde verenigingen, we worden steeds individualistischer.

En dat merken we ook als het gaat om ons liefdesleven: Het wordt steeds digitaler. En na alle #metoo perikelen, durft geen enkele man meer een move te maken en kruipen we met z’n allen definitief achter Tinder.

Daarom wordt het tijd om de Nederlander even achter de tablet weg te slepen, en te laten zien hoe mooi de mensen om je heen zijn... En niet alleen dat, maar ook om eens onschuldig (en soms schuldig) sociaal contact te zoeken met elkaar.

Daarom hebben wij de Nationale Flirtdag in het leven geroepen: Eén dag in het jaar waarop je minimaal één persoon die je leuk lijkt, terwijl je toevallig in de Starbucks of in de supermarkt staat, aan te spreken en een klein complimentje te maken. Misschien blijft het daarbij en wie weet meer.

Ben je Single? Dan ga je voor een man of vrouw die je interessant lijkt. Ben je bezet? Ga dan voor willekeurig iemand die bij je in de buurt zit of staat om de stilte te doorbreken en je horizon te verbreden.

Eén dag die het nationale sociale vliegwiel aanzwengelt om levensecht contact weer normaler te maken, dan de updates van je vrienden op Instagram te lezen.

De Nationale Flirtdag is een filosofie, die is gebaseerd op 3 pijlers...

Pijler 1: Flirten en versieren in tijden van #metoo en feminisme

Als man zijnde is het tegenwoordig een behoorlijk risico om vrouwen romantisch te benaderen: voor je het weet wordt je bestempeld als perv of creep. Sinds Harvey Weinstein zijn mannen zich meer dan ooit bewust van de positie die ze hebben en hoe makkelijk dat misbruikt kan worden.

Daarnaast wordt er steeds minder waarde gehecht aan de traditionele rollen van mannen en vrouwen. We worden steeds meer gelijk. En daar gaat het fout: Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig maar ze zijn niet gelijk. Ze hebben wezenlijk verschillende behoeften, en daarmee verschillende rollen.

En daar ligt een verantwoordelijkheid voor beide geslachten om een nieuwe balans te vinden die voor iedereen goed voelt: Een onafhankelijke vrouw die vrouwelijk blijft en een geëmancipeerde man die nog steeds mannelijk is.

Doen we dat niet, dan zal de aantrekkingskracht (die juist in de polariteit tussen het mannelijke en vrouwelijjke zit) ver te zoeken zijn.

Mannen mogen, moéten, blijven flirten en versieren, zolang ze de grenzen van vrouwen respecteren. En vrouwen mogen óók initiatief nemen.

Pijler 2: Sociaal contact buiten de social media

Meer en meer duiken we in de telefoon en laptop, minder en minder zoeken we écht sociaal contact.

In de generatie van millenials is dat het meeste duidelijk. Ze zijn opgegroeid met technologie en maken er vervent gebruik van.

En in de nieuwste generaties van onze kinderen worden de effecten echt pijnlijk duidelijk.

Uit onderzoek blijkt dat kinderen minder in staat zijn om emoties en lichaamstaal te lezen omdat ze al van jongs af aan liever voor de TV zitten of met de iPad spelen.

De helft van de 12-16 jarigen vindt zichzelf zelfs verslaafd aan sociale media.

Een ander verschijnsel is het feit dat kinderen steeds meer allergieën krijgen omdat hun omgeving te schoon is en ze minder in contact komen met viezigheid buiten.

Tijd om te voorkomen dat de samenleving verandert in een distopie zoals we die steeds vaker in futoristische films zien.

Ga erop uit en ontmoet nieuwe mensen. Apprecieer echt contact en geniet van de glimlach van een ander.

Pijler 3: Vriendelijk flirten en sociaal zijn zonder bijbedoelingen is een verloren kunst, die een onmisbaar is voor een maatschappij met een sterk verbondenheidsgevoel

Sigmund Freud beschrijft het goed in Das Unbehagen In Der Kultur. Er heerst een continue interne spanning tussen aan de ene kant ergens bij willen horen (externe validatie krijgen) en je ontplooien als individu.

En de Westerse samenleving lijkt definitief de afslag genomen te hebben richting individualisme.

Alleen maken TEDTalks als die van onderzoekster Brené Brown duidelijk dat werkelijke connectie onze diepste behoefte is als mens en alleen zijn je niet gelukkig maakt. Uit onderzoek onder mensen die bovengemiddeld oud zijn geworden is zelfs gebleken dat de beste indicatie om lang te leven is of je een fijne sociale omgeving hebt. Vrienden, familie en hun warmte waar je energie uit put en geluk in vindt.

Tijd om dat het weer normaal wordt om een praatje te maken in de rij bij de kassa of bij de bushalte.